Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

Παράξενες αλήθειες που ... δεν ξέρεις!







Υπάρχουν πράγματα που συμβαίνουν αλλά δεν τα γνωρίζουμε ή ακόμα και αν τα ακούσουμε δεν τα πιστεύουμε, διαβάστε παρακάτω μερικές παράξενες αλήθειες που σίγουρα ... δεν ξέρεις!

- Το 7% των Αμερικανών παραδέχονται ότι δεν πλένουν το σώμα τους... ποτέ!!
- Ξεχνάμε το 80% από ότι μαθαίνουμε κάθε μέρα
- Όπως τα δαχτυλικά αποτυπώματα, έτσι και το αποτύπωμα της... γλώσσας είναι διαφορετικό για κάθε άνθρωπο

- Ο μέσος άνθρωπος βλέπει πάνω από 1460 όνειρα τον χρόνο

- Τα κόκαλα των μηρών είναι πιο δυνατά από το τσιμέντο(!)

- Οι άντρες παθαίνουν λόξιγκα περισσότερες φορές από τις γυναίκες
- Τα ανθρώπινα δόντια είναι σκληρά σαν πραγματικές πέτρες
- Οι άντρες μπορούν να διαβάζουν μικρότερα γράμματα από τις γυναίκες, ενώ οι γυναίκες ακούνε καλύτερα από τους άνδρες

- Φορώντας ακουστικά για μία ώρα αυξάνεις τα βακτηρίδια στο αυτί σου κατά 700(!) φορές

- Οι αστροναύτες δεν μπορούν να... ρευτούν στο διάστημα, επειδή δεν υπάρχει βαρύτητα για να διαχωρίσει τα υγρά από τα αέρια στο στομάχι
- Κάθε χρόνο 2700 ασθενείς πάνε σπίτι τους μετά από χειρουργείο με μεταλλικά εργαλεία, σφουγγάρια και άλλα αντικείμενα ξεχασμένα μέσα τους! Το 2000 μόνο πέθαναν 57 άτομα από τέτοια λάθη.
- Η μύτη και τα αυτιά δεν σταματάνε ποτέ να μεγαλώνουν
- Η Marilyn Monroe είχε 6 δάχτυλα στο ένα της πόδι

- Υπάρχουν πιο πολλοί ζωντανοί οργανισμοί πάνω στο ανθρώπινο δέρμα απ' ότι άνθρωποι πάνω στον πλανήτη!

- Όσο μεγαλώνουμε το χρώμα των ματιών μας γίνεται πιο ανοιχτό

- Το 1/4 των κόκαλων στο ανθρώπινο σώμα βρίσκεται στα πόδια

- Οι αρτηρίες και οι φλέβες που περιβάλλουν τον εγκέφαλο καλούνται «Κύκλος του
Willis», γιατί μοιάζουν με ανθρωπάκι γραμμή με μεγάλο κεφάλι


Πέμπτη 14 Ιουλίου 2016

Περί συγχώρεσης



Όταν δεν συγχωρείς είσαι αιχμάλωτος του παρελθόντος, παλιών δυσαρεσκειών που δεν επιτρέπουν στην ζωή σου να προχωρήσει.

Όταν δεν συγχωρείς παραχωρείς τον έλεγχο του εαυτού σου σε κάποιον άλλο. Παγιδεύεσαι μέσα σε μια ακολουθία πράξης και αντίδρασης, προσβολής και εκδίκησης, επίθεσης και ανταπόδοσης, διαρκώς σε κλιμάκωση.

Το παρόν διαρκώς κατακλύζεται και κατασπαράσσεται από το παρελθόν.

Η συγχώρεση απελευθερώνει αυτόν που συγχωρεί. Τον αποσπά από τον εφιάλτη κάποιου άλλου.

Όταν συγχωρείς, απελευθερώνεις έναν φυλακισμένο και ανακαλύπτεις ότι ο φυλακισμένος ήσουν εσύ.


Πρέπει να συγχωρήσουμε όποιον μας έβλαψε αν θέλουμε να συγχωρηθούμε κι εμείς. Πρέπει να βγάλουμε από μέσα μας κάθε αίσθημα μνησικακίας και καταδίκης για τους άλλους, αλλά και κάθε αυτοκαταδίκης και τύψεων.

Πρέπει να συγχωρούμε τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε αν προηγουμένως δεν έχουμε συγχωρήσει τους άλλους. Έχοντας συγχωρήσει τους άλλους, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να συγχωρήσουμε και τον εαυτό μας, γιατί η άρνηση να το κάνουμε αυτό είναι πνευματική υπερηφάνεια.

Ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι που σε κάποια στιγμή της ζωής τους δεν έχουν εξαπατηθεί, πληγωθεί ή απογοητευτεί από κάποιον άλλο. Τέτοιου είδους καταστάσεις περνούν βαθιά μέσα στην μνήμη, όπου συνήθως δημιουργούν βαθιές πληγές και ο μόνος τρόπος θεραπείας είναι να βγουν και να πεταχτούν μακριά. Και ο μοναδικός τρόπος για να γίνει αυτό είναι η συγχώρεση.

Βέβαια είναι εύκολο να συχωρούμε εκείνους που δεν μας έβλαψαν πολύ, και εύκολα ξεχνάμε τις ασήμαντες ζημιές που πάθαμε.

Ο καθένας μπορεί να το κάνει πρόθυμα αυτό.

Αλλά εκείνο που χρειάζεται, είναι να συγχωρούμε όχι μόνο αυτές τις χωρίς ιδιαίτερη σημασία πράξεις, αλλά κι εκείνες που είναι δύσκολο να συγχωρηθούν.

Ερεύνησε, λοιπόν, την συνείδησή σου και δες μήπως υπάρχει κάποιος τον οποίο δεν έχεις συγχωρήσει, μήπως κρύβεις κάτι που προκαλεί μνησικακία. Ερεύνησε και δες μην τυχόν και διατηρείς κάποια κακία – ίσως καλά καμουφλαρισμένη από μια ενδόμυχη πίστη ότι έχεις δίκιο – για κάποιο άτομο ή για κάποιο έθνος, φυλή, κοινωνική τάξη κλπ. Αν συμβαίνει αυτό πρέπει να προσφέρεις την συγχώρεσή σου.

Το ν’ απελευθερώνεις τους άλλους, σημαίνει ότι απελευθερώνεις τον εαυτό σου, γιατί η μνησικακία είναι στ’ αλήθεια μια μορφή δεσμών. Χρειάζονται δύο άτομα για να υπάρξει ένας φυλακισμένος: ο δεσμώτης και ο φυλακισμένος. Δεν μπορεί να είναι κανείς φυλακισμένος για δικό του λογαριασμό∙ κάθε φυλακισμένος έχει τον δεσμοφύλακά του και ο δεσμοφύλακας είναι και αυτός κατά κάποιο τρόπο δεσμευμένος. Όταν τρέφεις μνησικακία για κάποιον δένεσαι μαζί του, με ένα κοσμικό κρίκο μια πραγματική, αν και νοητική αλυσίδα. Δένεσαι με ένα κοσμικό δεσμό με οτιδήποτε μισείς. Να θυμάσαι πως ανήκεις σε αυτόν με τον οποίο είσαι πνευματικά δεμένος και πως αργά ή γρήγορα, αν τα δεσμά αυτά διατηρηθούν, το αντικείμενο της μνησικακίας σου θα παρουσιαστεί ξανά στην ζωή σου για να σου προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα.

Η λύση, λοιπόν, είναι μια: πρέπει να κόψεις όλα τα δεσμά, με την αγνή και πνευματική πράξη της συγχώρεσης.

Άφησε τον άλλο να πορευτεί.

Με την συγχώρεση, ελευθερώνεις τον εαυτό σου, λυτρώνεις την ψυχή σου. Κι επειδή ο νόμος της αγάπης λειτουργεί το ίδιο για όλους, βοηθάς με αυτόν τον τρόπο και τον άλλο να σώσει την ψυχή του, διευκολύνοντας τον να πετύχει την αναμόρφωσή του.



Τετάρτη 13 Ιουλίου 2016

Πώς πήραν το όνομά τους οι ήπειροι;





Δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση να βρούμε πώς προήλθαν τα ονόματα των ηπείρων του κόσμου, και για κάποιες ηπείρους η ακριβής εξήγηση είναι άγνωστη. Το όνομα Ευρώπη είναι συνδεδεμένο -από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας - με την πριγκίπισσα Ευρώπη που, σύμφωνα με τη μυθολογία, την είχε απαγάγει ο Δίας. Ωστόσο, νεότερες έρευνες δείχνουν πως η λέξη αυτή προέρχεται από τη σημιτική λέξη ereb/ερεμπ, δηλαδή, «χώρα της εσπέρας/εσπερία».

Η προέλευση του ονόματος Ασία είναι επίσης αβέβαιη, αλλά ίσως προέρχεται από τη σημιτική λέξη
asu, δηλαδή «ανατολή» (του ήλιου). Για τη λέξη Αφρική υπάρχουν πολλές θεωρίες. Το όνομα αυτό μπορεί να προέρχεται από το όνομα της ρωμαϊκής επαρχίας Africa. Μια άλλη θεωρία είναι πως προέρχεται από τη λατινική λέξη aprica, δηλαδή «ηλιόλουστη» ή από την ελληνική λέξη αφρική, δηλαδή «άνευ ψύχους». Πολύ πιο εύκολο είναι το ζήτημα της προέλευσης της λέξης Αμερική. Η ήπειρος πήρε το όνομά της από τον Ιταλό ταξιδευτή-εξερευνητή Amerigo Vespucci.

Η λέξη

Δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση να βρούμε πώς προήλθαν τα ονόματα των ηπείρων του κόσμου, και για κάποιες ηπείρους η ακριβής εξήγηση είναι άγνωστη.

Το όνομα Ευρώπη είναι συνδεδεμένο -από την εποχή της αρχαίας Ελλάδας- με την πριγκίπισσα Ευρώπη που, σύμφωνα με τη μυθολογία, την είχε απαγάγει ο Δίας. Ωστόσο, νεότερες έρευνες δείχνουν πως η λέξη αυτή προέρχεται από τη σημιτική λέξη
ereb/ερεμπ, δηλαδή, «χώρα της εσπέρας/εσπερία».

Η προέλευση του ονόματος Ασία είναι επίσης αβέβαιη, αλλά ίσως προέρχεται από τη σημιτική λέξη
asu, δηλαδή «ανατολή» (του ήλιου).

Για τη λέξη Αφρική υπάρχουν πολλές θεωρίες. Το όνομα αυτό μπορεί να προέρχεται από το όνομα της ρωμαϊκής επαρχίας
Africa. Μια άλλη θεωρία είναι πως προέρχεται από τη λατινική λέξη aprica, δηλαδή «ηλιόλουστη» ή από την ελληνική λέξη αφρική, δηλαδή «άνευ ψύχους».

Πολύ πιο εύκολο είναι το ζήτημα της προέλευσης της λέξης Αμερική. Η ήπειρος πήρε το όνομά της από τον Ιταλό ταξιδευτή-εξερευνητή
Amerigo Vespucci.

Η λέξη Αυστραλία προέρχεται από τη λατινική λέξη
australis, που σημαίνει «νότος». Κατά την αρχαιότητα, οι Έλληνες θεωρούσαν ότι στο νότο βρισκόταν μια άγνωστη χώρα την οποία αργότερα οι χαρτογράφοι ονόμασαν Terra Australis Incognita, δηλαδή «άγνωστη χώρα στο νότο».

Τέλος, έχουμε το όνομα Ανταρκτίς, από την ελληνική λέξη ανταρκτικός, που σημαίνει «αντίθετη αρκούδα». Είναι η αρκούδα του αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου πάνω από το βόρειο πόλο.

ΠΗΓΗ


Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

Σας αρέσουν τα παραμύθια; Διαβάστε για τον Ήλιο και τη Σελήνη


 Όταν ο Ήλιος και η Σελήνη συναντήθηκαν για πρώτη φορά, ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά και ξεκίνησε μια μεγάλη αγάπη.
Ο κόσμος ακόμα δεν είχε δημιουργηθεί και την ημέρα που ο Θεός αποφάσισε να τον φτιάξει, τους έδωσε το φως τους.
Αποφασίστηκε ότι ο Ήλιος θα φώτιζε τη μέρα και η Σελήνη τη νύχτα. Και έτσι θα ζούσαν χώρια.

Με αυτή την απόφαση, πλημμύρισαν από στενοχώρια, γιατί κατάλαβαν πως θα ζούσαν χωριστά.
Η Σελήνη παρ' όλη τη λάμψη της άρχισε να απομονώνεται και ο Ήλιος από την πλευρά του, παρ' όλο που είχε κερδίσει τον τίτλο του "Βασιλιά των Αστέρων", δεν ήταν ευτυχισμένος.

Ο Θεός που έβλεπε τη θλίψη που είχαν, τους φώναξε και τους εξήγησε πως ο καθένας τους είχε μια ξεχωριστή λάμψη και δεν έπρεπε να είναι θλιμμένοι
"- Εσύ Σελήνη θα φωτίζεις τα βράδια και θα μαγεύεις τους ερωτευμένους. Εσύ Ήλιε θα δίνεις λάμψη στη Γη την ημέρα και ζέστη στους ανθρώπους και η παρουσία σου θα τους κάνει όλους πιο ευτυχισμένους."

Η Σελήνη λυπήθηκε για την τύχη της και έκλαψε πικρά...
Και ο Ήλιος βλέποντάς την να υποφέρει αποφάσισε να της δώσει δύναμη και να την βοηθήσει να δεχτεί την απόφαση του Θεού.

Παρ' όλα αυτά, αποφάσισε να ζητήσει μια χάρη από το Θεό:
"-Θεέ μου, βοήθησε τη Σελήνη γιατί είναι πιο ευαίσθητη από μένα και δεν αντέχει τη μοναξιά." Και τότε ο Θεός της χάρισε τ' αστέρια.
Όταν η Σελήνη αισθάνεται μοναξιά, καταφεύγει στ' άστρα, που κάνουν τα πάντα για να την παρηγορήσουν, αλλά ποτέ δεν το πετυχαίνουν.

Σήμερα ζουν χωριστά. Ο Ήλιος προσποιείται ότι είναι ευτυχισμένος και η Σελήνη προσπαθεί να κρύψει τη στενοχώρια της.
Λένε ότι ο Θεός ήθελε η Σελήνη να είναι πάντα γεμάτη και φωτεινή, αλλά δεν τα κατάφερε... Γιατί είναι γυναίκα και καμιά γυναίκα δεν μπορεί να ζει χωρίς αγάπη.
Όταν είναι ευτυχισμένη είναι γεμάτη και λάμπει. Όταν είναι δυστυχισμένη είναι μισή και ένα τέταρτο και τότε δεν είναι δυνατόν να φανεί η λάμψη της.
Η Σελήνη και ο Ήλιος ακολουθούν τη μοίρα τους. Αυτός, μόνος αλλά δυνατός. Η Σελήνη παρέα με τ' άστρα, αλλά, αδύναμη.

Πολλοί άντρες προσπάθησαν να την αποκτήσουν αλλά δεν μπόρεσαν. Μερικοί πήγαν να τη δουν από κοντά, αλλά και πάλι γύρισαν άπρακτοι.
Ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να τη φέρει στη Γη ούτε και κανείς κατάφερε να την κάνει να ερωτευτεί.

Ο Θεός τότε αποφάσισε ότι κανένας έρωτας δεν θα είναι αδύνατος. Ούτε
του Ήλιου και της Σελήνης. Τότε, δημιούργησε την έκλειψη.
Σήμερα ο Ήλιος και η Σελήνη, ζουν περιμένοντας αυτή τη στιγμή.
Αυτή τη στιγμή που τους δόθηκε και που τόσο σπάνια συμβαίνει.

Όταν κοιτάζεις προς τον ουρανό από εδώ και μπρος και δεις τον Ήλιο να σκεπάζει τη Σελήνη, θα είναι γιατί ξαπλώνει πάνω της και αγαπιούνται.
Αυτό το έργο αγάπης ονομάστηκε "έκλειψη".
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτή η λάμψη πάθους, είναι τόσο μεγάλη, που συνιστάται να μη βλέπουμε προς τον ουρανό εκείνη τη στιγμή, γιατί τα μάτια μας μπορεί να τυφλωθούν, αντικρίζοντας τόση αγάπη.

Εσύ ήξερες ότι στη Γη υπήρχαν ο Ήλιος και η Σελήνη... κι επίσης ότι υπάρχει η έκλειψη...
Αυτό όμως, είναι το κομμάτι της ιστορίας που δεν γνώριζες... έτσι δεν είναι;;;



Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Σοφά λόγια για το παιδί!






ΘΑΛΗΣ: Η παιδική ηλικία δείχνει τον άνθρωπο, όπως η αυγή την ημέρα.
ΚΙΚΕΡΩΝ: Το παιδί είναι τριαντάφυλλο με κλεισμένα ακόμα τα πέταλά του.
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: Να φέρεσαι στους γονείς σου, όπως θα ήθελες να φέρονται τα παιδιά σου σε σένα.
ΦΩΚΥΛΙΔΗΣ: Την αγάπη των παιδιών την κερδίζεις με την γλυκύτητα κι όχι με την αυστηρότητα.
ΦΩΚΥΛΙΔΗΣ: Μη δείχνεις ποτέ στα παιδιά σου ένα αυστηρό πρόσωπο. Η γλύκα σου κερδίζει την αγάπη τους. Αν κάνουν κάποιο λάθος μάθε τα να το διορθώνουν με τη βοήθεια της στοργικής τους μητέρας.
ΔΟΥΜΑΣ: Όσο πιο πολλά δάκρυα στοίχισε ένα παιδί στα μάτια της μητέρας του, τόσο πιο αγαπημένο είναι στην καρδιά της.
ΜΠΑΛΖΑΚ: Η παιδική ηλικία, ακολουθεί τον άνθρωπο σε ολόκληρη την ζωή του.
ΝΤΙΚΕΝΣ: Τα μικρά παιδιά τίποτε δεν αντιλαμβάνονται και δεν αισθάνονται τόσο πολύ, όσο την αδικία.
Ε. ΕΣΣΕ: Δεν υπάρχει τίποτε πιο θαυμαστό και ασύλληπτο και τίποτε πιο αλλόκοτο κι ολότελα χαμένο για μας, από την ψυχή του παιδιού όταν παίζει.
Τ. ΝΙΚΟΛ: Δεν υπάρχουν κακά παιδιά. Υπάρχουν μόνο κακοί γονείς. Και είναι κακοί οι γονείς που θεωρούν τα παιδιά τους κακά.
Σ. ΦΡΟΫΝΤ: Το ωραιότερο πράγμα που μπορεί να μας συμβεί είναι νʼ ακούμε το γέλιο ενός μωρού
Τ. ΝΙΚΟΛ: Η αληθινή αγάπη προς το παιδί θα μας υποδείξει τον τρόπο να τα βοηθήσουμε με ηρεμία και στοργή, να γίνουν ευχαριστημένοι και ισορροπημένοι άνθρωποι.
Μ. ΡΙΤΣΑΡΝΤΣ: Το γέλιο της μαμάς βρίσκει ανταπόκριση στο μικρό της. Μια μορφή ανταλλαγής παλιά όσο και ο κόσμος.
Ε. ΕΣΣΕ: Τα παιδιά είναι μεγαλόψυχα και μπορούν, με την μαγεία της φαντασίας τους, να φιλοξενήσουν στην ψυχή τους, το ʽνα δίπλα στʼ άλλο πράγματα που, σε μυαλά ηλικιωμένα, η μεταξύ τους διαφορά, προκαλεί σφοδρό πόλεμο και αλληλοαποκλεισμούς.
ΛΟΓΓΦΕΛΛΩ: Το σχισμένο φόρεμα διορθώνεται,
μα τα σκληρά λόγια συντρίβουν την καρδιά του παιδιού.
Ζ. Ζ. ΡΟΥΣΣΩ: Η παιδική ηλικία έχει τον ιδιαίτερο τρόπο της να βλέπει, να σκέπτεται, να αισθάνεται, που της είναι δικός της. Τίποτε δεν είναι λιγότερο συνετό από το να θέλουμε να τον αντικαταστήσουμε με τους δικούς μας τρόπους.

Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

Στόχοι και Πορεία



Υπάρχει διαφορά μεταξύ των λέξεων : στόχος και πορεία και ο καλύτερος τρόπος για να την αναλύσουμε είναι μέσω της παρακάτω ιστορίας:
Πάει κάποιος μια μέρα στη θάλασσα για να κάνει μια βόλτα με το ιστιοφόρο του και, ξαφνικά, ξεσπά μια δυνατή καταιγίδα και παρασύρει ανεξέλεγκτα το σκάφος του στ’ ανοιχτά. Μες την καταιγίδα, ο άνθρωπος δεν βλέπει προς τα που πάει το ιστιοφόρο. Με κίνδυνο να γλυστρήσει και να πέσει από το κατάστρωμα, ρίχνει την άγκυρα για να μη συνεχίσει να τον παρασύρει ο άνεμος, και καταφεύγει στην καμπίνα του μέχρι να κοπάσει λίγο η καταιγίδα. Όταν πέφτει ο αέρας, βγαίνει ο άντρας από το καταφύγιό του και επιθεωρεί το σκάφος από την πρύμνη ως την πλώρη. Το εξετάζει σπιθαμή προς σπιθαμή, και με χαρά διαπιστώνει ότι το σκάφος είναι ανέπαφο. Η μηχανή δουλεύει μια χαρά, το κύτος δεν έχει υποστεί την παραμικρή ζημιά, τα πανιά είναι άθικτα, το πόσιμο νερό δεν έχει χυθεί και το τιμόνι λειτουργεί σαν καινούργιο.
Ο ιστιοπλόος χαμογελά και σηκώνει το βλέμμα του με την πρόθεση να ξεκινήσει το ταξίδι της επιστροφής προς το λιμάνι. Κοιτάζει ψηλά ένα γύρω προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλά παντού βλέπει μόνο θάλασσα. Συνειδητοποιεί πως η θύελλα τον έχει παρασύρει μακριά από την ακτή κι έχει χαθεί.
Αρχίζει ν΄απελπίζεται και να αγχώνεται.
Όπως συμβαίνει σε κάποιους ανθρώπους σε στιγμές υπερβολικά δυσάρεστες, ο άντρας αρχίζει να κλαίει και να παραπονιέται φωναχτά:
“Είμαι χαμένος, είμαι χαμένος…τι θ΄απογίνω…”
Και ενθυμούμενος ότι είναι ένας άνθρωπος με θρησκευτική παιδεία – όπως συμβαίνει μερικές φορές, δυστυχώς μόνο σε τέτοιες στιγμές – , λέει:
“Θεέ μου, είμαι χαμένος, βοήθησέ με Θεέ μου, είμαι χαμένος…”
Αν και μπορεί να φανεί ψέμα, γίνεται ένα θαύμα σ΄αυτή την ιστορία : ανοίγει ο ουρανός, εμφανίζεται ένας διάφανος κύκλος ανάμεσα στα σύννεφα, περνάει μια ακτίνα ήλιου, όπως στις ταινίες, και ακούγεται μια βαθιά φωνή (του Θεού;) που λέει:
“Τι σου συμβαίνει;”
Μπροστά στο θαύμα ο άντρας γονατίζει και παρακαλεί:
“Είμαι χαμένος, δεν ξέρω που βρίσκομαι, είμαι χαμένος, φώτισέ με, Κύριε. Πες μου που βρίσκομαι…Κύριε; Που βρίσκομαι;”
Εκείνη τη στιγμή η φωνή, απαντώντας στην απελπισμένη παράκληση, λέει:
“Βρίσκεσαι σε γεωγραφικό πλάτος 38 μοίρες νότια, γεωγραφικό μήκος 29 μοίρες δυτικά” κι αμέσως κλείνει ο ουρανός.
“Ευχαριστώ, ευχαριστώ…” λέει ο άντρας.
Μόλις όμως περνάει η πρώτη χαρά, το σκέφτεται λιγάκι και ξαναρχίζει να κλαίγεται ανήσυχος:
“Είμαι χαμένος, είμαι χαμένος…”
Συνειδητοποιεί ότι, ακόμα κι αν ξέρει που βρίσκεται, πάλι χαμένος είναι. Γιατί το να ξέρεις που βρίσκεσαι, δεν σου λέει τίποτα για να πάψεις να είσαι χαμένος.
Ο ουρανός ανοίγει ακόμη μια φορά:
“Μα, τι σου συμβαίνει επιτέλους;”
“Να, στην πραγματικότητα δεν με εξυπηρετεί σε τίποτα να ξέρω που βρίσκομαι… Αυτό που θέλω να ξέρω είναι που πάω. Σε τι ωφελεί να ξέρω που βρίσκομαι αν δεν ξέρω που πάω; Αυτό που με κάνει να είμαι χαμένος είναι ότι δεν ξέρω που πάω.”
“Ωραία”, λέει η φωνή, “πας στο Μπουένος Αιρες” και αρχίζει πάλι να κλείνει ο ουρανός.
Τότε, πιο γρήγορα τώρα πριν προλάβει να κλείσει τελείως ο ουρανός, λέει ο άντρας:
“Είμαι χαμένος, Θεέ μου, είμαι χαμένος και απελπισμένος…!”
Ανοίγει ο ουρανός για τρίτη φορά:
“Τι τρέχει πάλι;”
“Να…εγώ, ξέροντας που βρίσκομαι, και ξέροντας που πάω, συνεχίζω να είμαι χαμένος όπως και πριν, γιατί στην πραγματικότητα δεν ξέρω καν που βρίσκεται το μέρος όπου πάω!”
Η φωνή απαντάει:
“Το Μπουένος Άϊρες είναι 38 μοίρες….”
“Όχι, όχι, όχι!” αναφωνεί ο άντρας. “Είμαι χαμένος, είμαι χαμένος…Ξέρεις ποιό είναι το πρόβλημα; Συνειδητοποιώ ότι δεν φτάνει να ξέρω που βρίσκομαι και που πάω. Χρειάζεται να ξέρω ποιος είναι ο δρόμος για να φτάσω εκεί. Χρειάζομαι τον δρόμο”
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, πέφτει από τον ουρανό μια περγαμηνή δεμένη με μια κορδέλα.
Την ανοίγει ο άντρας και βλέπει έναν ναυτικό χάρτη. Επάνω αριστερά αναβοσβήνει ένα κόκκινο σημείο και από κάτω λέει:
“Βρίσκεστε εδώ.”
Και κάτω δεξιά, ένα γαλάζιο σημείο γράφει:
“Μπουένος Άϊρες “.
Με χρώμα φούξια φωσφορίζον, ο χάρτης δείχνει μια πορεία με πολλές ενδείξεις:
δίνη
ύφαλος
βράχια…
και, φυσικά, σημειώνει την πλεύση που πρέπει να ακολουθήσει ο ήρωάς μας για να φτάσει στον προορισμό του.
Επιτέλους, ο άντρας είναι ευχαριστημένος. Γονατίζει, κάνει το σταυρό του και λέει:
“Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου…”
Ο άπειρος και άτυχος ήρωάς μας
Κοιτάζει τον χάρτη…
Βάζει μπροστά τη μηχανή…
Σηκώνει τα πανιά…
Κοιτάζει ολόγυρα…
Και λέει:
“Είμαι χαμένος, είμαι χαμένος!”
Ασφαλώς.
Ο κακομοίρης, συνεχίζει να είναι χαμένος.
Όπου κι αν κοιτάξει, παντού υπάρχει μόνο νερό, κι όλες μαζί οι πληροφορίες που έχει δεν του χρησιμεύουν σε τίποτα, αφού δεν ξέρει από που ν΄αρχίσει το ταξίδι.
Σ΄αυτήν την ιστορία ο άντρας βλέπει που βρίσκεται, ξέρει ποιος είναι ο προορισμός του, γνωρίζει τον δρόμο που συνδέει το σημείο που βρίσκεται με το μέρος που πηγαίνει, κι εντούτοις, κάτι του λείπει για να πάψει να είναι χαμένος.
Τι είναι αυτό που του λείπει;
Να ξέρει προς τα που πάει.
Τι θα έκανε ο κυβερνήτης ενός πλοίου για να καθορίσει την πορεία του;
Θα κοίταζε μια πυξίδα. Γιατί μόνο μια πυξίδα μπορεί να του δώσει αυτή την πληροφορία.
Τώρα που ξέρει που βρίσκεται, ξέρει που πάει κι έχει και τον χάρτη που τον κατευθύνει, τώρα, του λείπει η πυξίδα. Γιατί αν δεν έχει πυξίδα, με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να ξέρει προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί.
Άλλο πράγμα η πορεία και άλλο ο στόχος, ο προορισμός.
Ο στόχος είναι το σημείο άφιξης, ο δρόμος είναι το πως θα φτάσεις. Η πορεία είναι η γραμμή, η κατεύθυνση.
Η κατεύθυνση είναι απαραίτητη, έστω κι αν το μόνο που μπορεί να σου προσφέρει είναι να ξέρεις που πέφτει ο βορράς.
Αν καταλαβαίνει κανείς τη διαφορά μεταξύ πορείας και στόχου, αρχίζει να ξεκαθαρίζει πολλά πράγματα.
Ευτυχία είναι, η ικανοποίηση να ξέρεις ότι είσαι στον σωστό δρόμο.
Ευτυχία είναι η εσωτερική ηρεμία που νοιώθει αυτός που ξέρει προς τα που πάει η ζωή του.
Ευτυχία είναι η σιγουριά ότι δεν είσαι χαμένος.
Στην καθημερινή μας ζωή, οι στόχοι είναι τα λιμάνια όπου πρέπει να φτάσουμε, ο δρόμος είναι τα βοηθήματα που έχουμε στη διάθεσή μας για να τα καταφέρουμε, και τον χάρτη μας θα τον προσφέρει η πείρα.
Δεν αμφιβάλλω ότι έχει σημασία να ξέρουμε που βρισκόμαστε. Ωστόσο…χωρίς κατεύθυνση δεν υπάρχει δρόμος.
Είναι πιθανό, όταν βρίσκεται κανείς κοντά στον στόχο, να αισθάνεται ότι δεν είναι πια χαμένος. Όμως, αυτή η σιγουριά δημιουργεί δύο προβλήματα:
·         1. Πρέπει να περιορίζω την επιλογή μου αποκλειστικά στους στόχους που διαγράφονται μπροστά μου.
·         2. (και το πιο σοβαρό…) Τι γίνεται αφότου έχω φτάσει στον στόχο μου, ευτυχισμένος, ολοκληρωμένος, νοιώθοντας θαυμάσια και σε πλήρη αρμονία με τον εαυτό μου; Τι γίνεται τη στιγμή που ακολουθεί την πληρότητα;
Γιατί θα πρέπει να προσπαθήσω να βρω άλλον στόχο, και να θυμάμαι ότι κι αυτός θα πρέπει να είναι μέσα στα γνωστά πλαίσια, αλλιώς πάλι θα χαθώ.
Η στρατηγική σύμφωνα με την οποία πρέπει να ανανεώνω συνεχώς τους στόχους μου για να αισθάνομαι ευτυχισμένος, πάντα αναγκασμένος να αποδιώχνω τον τερματισμό των προσπαθειών μου μόνο και μόνο για να συνεχίζω να βαδίζω, η ανάγκη να εφευρίσκω μόνο κοντινούς προορισμούς για να μην τυχόν και χαθώ στο δρόμο, όλο αυτό εμένα μου φαίνεται ένα υπερβολικά βαρύ φορτίο.
Επαναλαμβάνω: αν η ευτυχία μου προϋποθέτει να μην αισθανθώ ποτέ χαμένος, κι αν το τίμημα που πρέπει να καταβάλλω για να νοιώθω ευτυχής με εξαναγκάζει να κινούμαι πάντα σε κοντινές περιοχές, εγώ βρίσκω ότι κοστίζει υπερβολικά ακριβά.
Μεγαλώνω σημαίνει επεκτείνω τα όρια.
Σημαίνει να φτάνω κάθε φορά και πιο πέρα.
Πως θα μεγαλώσω αν ζω περιορισμένος στα γνωστά, από φόβο μήπως χαθώ;
Το θέμα λοιπόν είναι να ξέρουμε την πορεία.
Το θέμα δεν είναι να ξέρω που πάω, δεν είναι πόσο κοντά βρίσκομαι ούτε ν΄ανακαλύψω τι πρέπει να κάνω για να φτάσω στον στόχο.
Το θέμα είναι ότι ακόμη κι αν ο περιβάλλων χώρος δεν μου επιτρέπει να δω την ακτή, αν εγώ ξέρω που πάω, δεν με ενδιαφέρει ποτέ το μέρος που θα φτάσω, αλλά η κατεύθυνση την οποία ακολουθώ.
Στην περίπτωση των στόχων, ποτέ δεν ξέρω αν βαδίζω σωστά, όσο αυτοί δεν βρίσκονται μέσα στο οπτικό μου πεδίο.
Όταν ξέρω την πορεία, δεν με ενδιαφέρει πια αν θα φτάσω στο τέρμα. Είναι δυνατόν να μην είμαι χαμένος και να μη με νοιάζει το άμεσο αποτέλεσμα.
Κι αν εξαιρέσουμε τη ματαιοδοξία, αυτό είναι όφελος.
Αν για την ευτυχία μετρούσε ο προορισμός, τότε θα ήταν εξαρτημένη από τη στιγμή της άφιξης.
Αντίθετα, αν εξαρτάται από την αναζήτηση της πορείας, το μόνο που ενδιαφέρει είναι να βαδίζω στον δρόμο, κι ο δρόμος αυτός να είναι ο σωστός.
Ο σωστός δρόμος είναι εκείνος που ευθυγραμμίζεται με την πορεία που δείχνει η πυξίδα.
Όταν ο δρόμος προσανατολίζεται σύμφωνα με την κατεύθυνση που δίνω στη ζωή μου, τότε είμαι στο σωστό δρόμο.
Προσέξτε όμως, δεν υπάρχει μόνο ένας σωστός δρόμος, όπως ακριβώς δεν υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι που πάει προς το βορρά. Σωστό είναι και το ένα, αλλά και το άλλο, και το άλλο… και το άλλο…
Όλοι οι δρόμοι είναι σωστοί, αν πηγαίνουν στη σωστή κατεύθυνση.
Μπορώ να επιλέξω οποιονδήποτε δρόμο, και κάνει το ίδιο. Αφού η πορεία συμπίπτει με τον δρόμο, η αίσθησή μου είναι πως δεν είμαι χαμένος.
Στη ζωή, την πορεία την διαγράφει η κατεύθυνση που ο καθένας αποφασίζει να δώσει στην ύπαρξή του.
Και η πυξίδα καταφέρνει ν΄απαντήσει στην απλή ερώτηση:
Προς τι ζω;
·         Όχι γιατί αλλά προς τι.
·         Όχι πως αλλά προς τι.
·         Όχι με ποιον αλλά προς τι.
·         Όχι από τι αλλά προς τι.
Η ερώτηση είναι προσωπική. Το θέμα δεν είναι να απαντήσεις προς τι ζει ο άνθρωπος, προς τι υπάρχει η ανθρωπότητα, προς τι έζησαν οι γονείς σου ούτε τι νόημα έχει η ζωή των ανήθικων.
Το θέμα είναι Η ΖΩΗ ΣΟΥ.
Τι νόημα έχει η ζωή σου;
Αν μπορείς ν΄απαντήσεις με ειλικρίνεια σ΄αυτήν την ερώτηση, σημαίνει ότι έχεις βρει την πυξίδα για το ταξίδι

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ Ο Δρόμος της Ευτυχίας Φύλλα Πορείας IV




Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Στρατηγικές αντιμετώπισης του άγχους των εξετάσεων





Κάθε χρόνο τέτοια εποχή το άγχος των εξετάσεων χαρακτηρίζει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό την πλειοψηφία των μαθητών. Από τη μία η κούραση της σχολικής χρονιάς και η έντονη επιθυμία για διακοπές αντικρούεται με το διάβασμα, ενώ από την άλλη το άγχος για μια καλή επίδοση στις εξετάσεις μπορεί να καταβάλλει τους μαθητές και να μειώσει τη διάθεση για διάβασμα.
Το αίσθημα αυτό συνήθως εμφανίζεται πριν (κατά τη διάρκεια της μελέτης), στην εξέταση (την ώρα αξιολόγησης) αλλά και μετά (μέχρι την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων) και είναι συχνό ακόμα και στα άτομα που έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα. Τα συμπτώματα του άγχους είναι πολλά.
Κατά κύριο λόγο έχουν να κάνουν με υπερβολική ανησυχία, φόβο και ανησυχία ενδεχόμενης αποτυχίας ή μειωμένης επίδοσης.
Μπορούν να εκδηλωθούν ως ψυχοσωματικά συμπτώματα με κύρια τον πονοκέφαλο, ζαλάδα, ταχυκαρδία, τρέμουλο, δύσπνοια και εφίδρωση, αλλά και ως συναισθηματικά όπως απελπισία, οξυθυμία, κατάθλιψη, αδυναμία και απογοήτευση. Σε κάποια άτομα παρατηρείται μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης, σύγχυση και απώλεια μνήμης.
Ήπια συμπτώματα άγχους λειτουργούν εποικοδομητικά, ενώ όταν η ανησυχία γίνεται υπερβολική το άτομο μπορεί να νιώσει πανικό και απώλεια ελέγχου, να νιώσει σύγχυση και να μη μπορεί να σκεφτεί. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την άσχημη επίδοση στις εξετάσεις ακόμα και με την καλύτερη προετοιμασία.

Παρακάτω ακολουθούν κάποιες στρατηγικές που μπορεί να βοηθήσουν κατά τη διάρκεια της εξεταστικής μειώνοντας την κούραση και το άγχος και αυξάνοντας την ικανότητα μάθησης και τη διάθεση για μελέτη.
Διαλέξτε ένα ήσυχο μέρος μέσα στο σπίτι ή εκτός που δεν έχει πολλά ερεθίσματα να σας αποσπούν την προσοχή (πολλά έπιπλα, αντικείμενα κτλ). Διαλέξτε ένα δωμάτιο που να μην έχει πολύ έντονα χρώματα που προκαλούν άγχος και διέγερση και κατά συνέπεια κουράζουν εύκολα. Πριν από τις εξετάσεις αναπτύξτε στρατηγικές οργανωμένης μελέτης προκειμένου να προετοιμαστείτε. Τις περισσότερες φορές η οργάνωση μειώνει...
τον χρόνο της μελέτης και αποδεικνύεται πιο αποτελεσματική και λιγότερο κουραστική. Τα συχνά διαλείμματα βοηθούν στην καλύτερη εμπέδωση της μελέτης και λειτουργούν ευεργετικά τόσο στη διάθεση όσο και στη σωματική ξεκούραση. Ο εγκέφαλος εξάλλου μπορεί να αφομοιώσει καλύτερα τις πληροφορίες όταν η προσοχή είναι επικεντρωμένη και συντηρούμενη. Αν δεν ξεκουραζόμαστε μειώνεται η ικανότητα προσοχής και ως αποτέλεσμα η μάθηση. Μην καταβάλλεστε αν κάτι μοιάζει σύνθετο. Κάντε ένα διάλειμμα και ξαναγυρίστε. Κρατήστε σημειώσεις και προσπαθήστε να απλουστεύσετε την πληροφορία. Ο καλός ύπνος, η σωστή διατροφή και η φυσική δραστηριότητα είναι από τα σημαντικότερα συστατικά μαζί με το διάβασμα για μια καλή επίδοση στις εξετάσεις.
Όσο περνούν οι μέρες και φτάνουν οι μέρες των εξετάσεων το άγχος αυξάνεται προοδευτικά. Προσπαθήστε στα διαλείμματα που κάνετε να χαλαρώνετε με βαθιές αναπνοές και stretching που απελευθερώνουν την ένταση. Διώξτε τις αρνητικές σκέψεις σχετικά με την επίδοση των εξετάσεων και συνεχίστε την εντατική σας μελέτη. Πριν από κάθε εξέταση επικεντρωθείτε σε αυτά που έχετε διαβάσει χωρίς να προσπαθείτε να μάθετε καινούριες έννοιες ή πράγματα που σας φάνηκαν δύσκολα ή δυσνόητα.

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης παραμείνετε ήρεμοι με αργές και βαθιές ανάσες. Αν δεν γνωρίζετε κάποια ερώτηση προσπαθήστε να μείνετε ψύχραιμοι. Ο πανικός οδηγεί σε βεβιασμένες κινήσεις. Διαβάστε αργά και προσεκτικά τις οδηγίες και κατανείμετε τον χρόνο σας οργανώνοντας τη σκέψη σας δημιουργικά από τις ερωτήσεις που γνωρίζετε καλύτερα και θα σας δώσουν αυτοπεποίθηση να συνεχίσετε αυξάνοντας έτσι και το χρόνο για τις δυσκολότερες.
Αν τυχόν νιώσετε έντονο άγχος ή συμπτώματα πανικού κατά τη διάρκεια της εξέτασης προσπαθήστε να ηρεμήσετε και να διαχειριστείτε τα συμπτώματά σας. Μπορείτε να σταματήσετε την αρνητική σκέψη φέρνοντας στο μυαλό σας νοερά την εικόνα ενός ΣΤΟΠ ή λέγοντας τη λέξη ΣΤΑΜΑΤΑ. Με αυτόν τον τρόπο εντοπίζετε την πηγή άγχους και τις αρνητικές σκέψεις που σχετίζονται με αυτό αποτρέποντας τη συνέχισή τους που θα αποβεί καταστροφικό ενεργοποιώντας μια σειρά συμπτωμάτων πανικού. Αντικαταστήστε τις αρνητικές δυσλειτουργικές σκέψεις με θετικές και μην ξεχνάτε τις διαφραγματικές αναπνοές που μπορούν να επαναφέρουν τον οργανισμό σε κατάσταση ηρεμίας.

Οι γονείς είναι καλό να βοηθήσετε τα παιδιά σας ψυχολογικά, συναισθηματικά και σωματικά. Φροντίστε τη διατροφή τους και ενθαρρύνετε τη φυσική δραστηριότητα μέσω διαλειμμάτων. Μην προκαλείτε ανησυχία και εκνευρισμό με σχόλια για το τι δεν έκανε κατά τη διάρκεια της χρονιάς ή τι θα έπρεπε να είχε κάνει. Αποφύγετε τις υπερβολικές δηλώσεις ότι οι εξετάσεις είναι το πιο σημαντικό κομμάτι για την εξασφάλιση του μέλλοντος ενός παιδιού. Με αυτόν τον τρόπο μεταφέρετε το δικό σας άγχος και αυξάνετε το φόβο της αξιολόγησης και της απόδοσης στο παιδί. Αντί αυτού μπορείτε να πείτε στο παιδί σας ότι όποια κι αν είναι η έκβαση και το αποτέλεσμα μπορεί να αντιμετωπιστεί αν είναι αρνητικό. Επιβραβεύστε την προσπάθεια και ενθαρρύνετε εποικοδομητικά τη συνέχειά της. Μην επιβαρύνετε τα παιδιά με τις επιθυμίες και τα θέλω σας αλλά να είστε κοντά τους για να ακούσετε αυτά που έχουν να σας πουν και δείξτε κατανόηση και υπομονή.
Είναι σημαντικό παιδιά και γονείς να συνειδητοποιήσουν ότι η ένταση και όχι το άγχος επιβαρύνουν την συναισθηματική και νοητική κατάσταση.Ως ένα βαθμό το άγχος προετοιμάζει το άτομο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των εξετάσεων. Μετά τις εξετάσεις ξεκουραστείτε και επιβραβεύστε τον εαυτό σας για την προσπάθεια που κατέβαλε. Αξιολογείστε και εντοπίστε τα λάθη σας προκειμένου να τα διορθώσετε την επόμενη φορά.



Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

Σχολικά Μαργαριτάρια




 

1. Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία – Γυμνάσιο Κορίνθου 1988 Και οι Ρώσοι ανέδειξαν μεγάλους ποιητές όπως ο Πούσκας, ο Λένιν, ο Τρότσκι και ο Ιβάν ο Τρομακτικός. Από την ποίηση αυτή σώζεται σήμερα η Σιβηρία με την παγωμένη λίμνη των Κύκλων που ο Τσακ Κόφσκι την έκανε παλέτα.
2. Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία – Γυμνάσιο Θηβών Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ.
3. Από Έκθεση για τη Ρωσία μαθητή τουΓυμνασίου Καρδίτσας, 1991 Η μάνα του Ρασπούτιν ήταν η Ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας.

4. Από γραφτό εξετάσεων στα ΘρησκευτικάΛύκειο Λασιθίου, 1985 Δύο μεγάλα κόμματα που κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή του Ισραήλ ήταν τα Σόδομα και τα Γόμορα. Οι Σοδομιστές ήταν υπέρ της κοινωνικής ισότητας ενώ οι Γομαριστές ήταν εγωιστές και συντηρητικοί.
5. Από έκθεση με ελεύθερο θέμαΛύκειο Λάρισας, 1984 Μια γυναίκα επίτοκος είναι γεμάτη επιτόκια. Πάντως, το γεννητούρι δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο
6. Σκονάκι σε ώρα εξετάσεων στην Ιστορία σε τάξη Γυμνασίου Νέου Ψυχικού, 1979 Βλάκα, ο Ναπολέων δεν έκανε τον περίπλουν της γης, ο Βάσκος Ντεγάμας τον έκανε. Ο Ναπολέων έκανε τον περίπλουν του Φατερλόν, πρόσεχε!
7. Από διαγωνισμό στα Θρησκευτικά – Λύκειο Ξάνθης 1991 Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά
8. Από την Έκθεση ιδεών υποψηφίου στη Σχολή Αστυνομίας, 1992 Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες
9. Από γραπτό μαθητή σε εξετάσεις για την Ιστορία – Γυμνάσιο Κορίνθου 1989 Η επανάσταση του ’21 έγινε πριν από 1821 χρόνια. Σήμερα γιορτάζουμε την τελική του πτώση
10. Aπό γραπτό υποψηφίου αστυνομικούΑθήνα 1990 Ατρόμητος ο Έλλην Στρατάρχης, κοίταξε κατάματα τον εισβολέα και με τα λίγα περσικά που ήξερε του είπε: Μολών Λαβέ.
11. Από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου Αργοστολίου, 1992 Ο Ε. Λύτης και ο Σ. Εφέρης είναι και οι δύο Έλληνες ποιητές κατηγορίας νόμπελ.
12. Από Έκθεση μαθητή του Γυμνασίου Ζωγράφου, 1990 Η επανάσταση στις Ινδίες είχε αρχηγό και σύμβολο το Γάντι του Μανχάταν.
13. Από διαγωνισμό στη ΓεωμετρίαΓυμνάσιο Ιωαννίνων, 1982 Το τρίγωνο που φέρει δύο γωνίες λέγεται διαγώνιον.
14. Από μάθημα ΓεωγραφίαςΛύκειο Χανίων, 1990  Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λίπτον Τι.
15. Γυμνάσιο Καβάλας1988 Ο γλάρος είναι αποδημητικό πουλί. Το καλοκαίρι πάει στην παραλία, το χειμώνα στις ακτές. Ενδιαμέσως στους σκουπιδότοπους και λιμάνια.

16. Γυμνάσιο Ηρακλείου1991 Ο κύκλος είναι μία στρογγυλή γραμμή, χωρίς συνδέσεις, ενωμένη με τέτοιο τρόπο που δεν μπορείς να καταλάβεις που αρχίζει και που τελειώνει.

17. Γυμνάσιο Καρδίτσας, 1989 Ο κύκλος δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, εκτός αν σταματήσεις το διαβήτη.
18. Υποψήφια νοσοκόμαΝοσοκομείο Αγρινίου Η ελονοσία καταπολεμήθηκε και εξαφανίσθηκε δια των προσπαθειών της επιστήμης. Και η γρίπη; Πέρα βρέχει.

19. Γυμνάσιο Κιλκίς, 1992 Το εκτάριον βρίσκεται ακριβώς μεταξύ πενταρίου και επταρίου.
20. Από εργασία για τα Μαθηματικά, Λύκειο Τρίπολης, 1991 Τρεις κύκλοι εφαπτόμενοι ο ένας με τον άλλον δημιουργούν τρίκυκλον.

21. Από γραπτό στην ΙστορίαΓυμνάσιο Νέου Φαλήρου, 1988 Για να καταπολεμήσει την βραδυγλωσσίαν του ο Δημοσθένης μπούκωνε το στόμα του με χαλίκια κι έτσι όταν μιλούσε κανείς δεν καταλάβαινε τι έλεγε. Με τον καιρό τον συνήθισαν όλοι έτσι μπουκωμένο και δεν του έδινε κανείς σημασία. Πέθανε τρελός στα Κύθηρα με το στόμα μπουκωμένο.

22. Από γραπτό στην Ελληνική ΙστορίαΓυμνάσιο Περάματος Πειραιά, 1994
Μόλις ο Αρχιμήδης ανακάλυψε την εκτίναξη του νερού, τρόμαξε τόσο πολύ, που τα ανέθεσε όλα στην πολιτική ηγεσία, ώστε να μην έχει καμία ευθύνη.
23. Από γραπτό στη Μυθολογία, Γυμνάσιο Πάτρας, 1974 Χρόνια μετά περνώντας από το μέρος που είχε καθαρίσει την κόπρο του Αιγίου, ο Ηρακλής έμεινε κατάπληκτος. Όλα πεντακάθαρα, λες και ήταν χθες. Έφυγε κατευχαριστημένος.
24. Από γραπτό στα ΘρησκευτικάΓυμνάσιο Ολυμπίας, 1991 Η Εντολή που λέει Αγάπα τον Πλησίον σου είναι μια από τις σπουδαιότερες. Αλλά, όπως και όλα τα σημαντικά πράγματα, θέλει πολλή επεξήγηση για ν” αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις.

25. Από εξετάσεις ΘρησκευτικώνΛύκειο Μαρκοπούλου Αττικής, 1992 Τραγικό τέλος είχε ο Λούθηρος. Ετέθη εκτός εκκλησίας με ισχυρό κτύπημα της Παπικής Βούλας στο κεφάλι.
26. Από γραπτό στην Ανάλυση της ΒίβλουΓυμνάσιο Μπέτφορντ, Αγγλία, 1981 Όταν κατέβηκε ο Μωυσής από το βουνό κουβαλώντας για τρίτη φορά τις 10 Εντολές, τους μάζεψε όλους και τους είπε ότι ο Θεός ήταν ανένδοτος. Τελικά, είπε, τα κατάφερε να πάρει το ο-κέι για να τρώνε βούτυρο με μέλι τις Παρασκευές αλλά η μοιχεία παραμένει.

27. Από έκθεση με ελεύθερο θέμαΛύκειο Λάρισας, 1984 Μια γυναίκα επίτοκος είναι γεμάτη επιτόκια. Πάντως, το γεννητούρι δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο.

28. Από γραπτό μαθητή στη Νεώτερη ΙστορίαΔημοτικό σχολείο Λουγκάνο, Βόρεια Ιταλία, 1993 Στην εποχή του Στάλιν, μας είπε ο πατέρας μου, τα ταξίδια στη Ρωσία απαγορευόντουσαν. Αν κάποιος Ρώσος ζητούσε διαβατήριο, ο Στάλιν δεν του το “δινε. Αν επέμενε, τότε ο Στάλιν το “δινε αλλά μόνο για τη Σιβηρία και συνήθως με εικοσιπενταετή διάρκεια. Σε περιπτώσεις, και εφ” όρου ζωής.
29. Από γραπτό στην ΨυχολογίαΛύκειο Μυκόνου, 1991 Ο εκνευρισμός πρέπει να αντιμετωπίζεται ήρεμα γιατί μπορεί να σου τσακίσει τα νεύρα.
30. Από γραπτό στη ΒιολογίαΓυμνάσιο Καδίς Ισπανία, 1978 Είναι, βέβαια, στη φύση του ανθρώπου να παθαίνει ψυχικές ταραχές, μερικές φορές και μέχρι τρελλής καταστάσεως τρελλού ανθρώπου. Αυτό το γιατρεύει η Ψυχιατρία με εφευρέτη τον Φρόιν που μετά την εφεύρεση μάζεψε τρελλούς για να την εφαρμόσει.
31. Έκθεση Μαθητή  ΣΤ΄ τάξης – Μεσσαρά  Νομού Ηρακλείου. Θέμα:   Ο Εβαγκελισμός τις Θεωτόκου. Ο λουκάς εβαγκελίστικε ότι θα γενιθή ο χριστός. τότε ο θεός πέζη μια τ ανγκέλου κε λέει του. γλάκα μωρέ στη γη να βρίς το μαριό κε να του ιπής πως θα γενήσι το χριστό. κράθιε του και τούτονε το κρινο. θα δεχτεί πιο εύκολα.. κε ετσά γλακά ο άνγκελος στη γη επίγε κι ίβρικεν το μαριό και ίπε του. μαρία εσι δε το κατές μα είσαι βαρεμένο γιατι θα γενήσις το χριστό.
κε το μαριό τότε λεει. όφου! όφου! ίντα παθα! Κε ίντα νε τανά απού μου μιλίς. ας ειναι όμως. θα τονε γενήσο το χριστό… ποιος άντρας όμως θα με παντρευτί; και ίπετζι ο άνγκελος. μι στενοχοράσε συ μαριό κε επίε ο άγκελος στον Ιωσηφ κε του λεει.
ιωσιφ το μαριό ειναι βαρεμένο απο το θεο κε θα γενήσι το χριστό. συ ομως θα το παντρευτίς κε δε θα σε νειάζι πράμα. τότε ο ιωσίφ που δεν επίστεψε λέξι απο τα λόγια του ανγκέλου επαντρεύτικε το μαριό. κε όντενε γενούσε έδωκε τιν εντολί να σφάξουνε όλα τα μορά του κόσμου.

32. Από γραπτό υποψηφίου υπαξιωματικού του Π.Ν.,Σούδα 1986. Απάντηση σε ερώτημα για την ελληνική πανίδα και χλωρίδα) «Η μαρίς (κοινώς μαρίδα) είναι ένας απολύτως εύγευστος ιχθύς, ο οποίος τρώγεται τελείως (εν τω συνόλω του), κυρίως τηγανητός. Η μαρίς, όπως και η γαρίς (κοινώς γαρίδα) δεν εξημερούται.
Ζει δε πάντοτε και αύτη εις αγέλας και εις αγρίαν κατάστασιν, πλην όμως δεν είναι ουδόλως επικίνδυνος κατά την θήρευσιν -όπως π.χ. η φάλαινα- και ούτω δια την θήραν της δεν παρίσταται ανάγκη χρησιμοποιήσεως μαριδοθηρευτικών, όπως παρίσταται ανάγκη χρησιμοποιήσεως φαλαινοθηρευτικών δια την θήραν της φαλαίνης.
Οι μαρίδες ζουν εν γένει μίαν περιορισμένην, ήσυχον και χωρίς μεγάλας απαιτήσεις και συγκινήσεις ζωήν, τρεφόμεναι αποκλειστικώς με μικροοργανισμούς, είναι δε παντελώς άκακοι. Εφ’όσον δεν έτυχε μέχρι σήμερον να αναφερθεί ουδεμία περίπτωσις επιθέσεως ακόμη και εξαγριωμένης μαρίδος εναντίον ανθρώπου».