Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Η μαύρη κουκκίδα




Το  εμπορικό επιμελητήριο μιας μικρής πόλης προσκάλεσε έναν ομιλητή για το δείπνο που διοργάνωνε κάθε χρόνο. Η οικονομική ζωή της πόλης δεν πήγαινε καλά , οι κάτοικοι ήταν απογοητευμένοι, και περίμεναν από αυτόν τον ομιλητή να τους ανεβάσει ψυχολογικά.

Ο ομιλητής κατά την παρουσίασή του, πήρε ένα μεγάλο λευκό χαρτί και έκανε μια μικρή μαύρη κουκκίδα στο κέντρο του. Στη συνέχεια σήκωσε το χαρτί μπροστά από τους παρευρισκόμενους και τους ζήτησε να του πουν τι βλέπουν.

 Ένας απάντησε αμέσως:
   »Βλέπω μια μαύρη κουκκίδα.»
          «Εντάξει, τι άλλο βλέπετε;»
 Οι υπόλοιποι συμφώνησαν με τον πρώτο:
     «Μια μαύρη κουκκίδα.»
            «Δεν βλέπετε τίποτα άλλο εκτός από την κουκκίδα;» ρώτησε.
 Ένα ηχηρό «όχι» ακούστηκε από το ακροατήριο.
           »Δεν βλέπετε  το φύλλο του χαρτιού;» ρώτησε ο ομιλητής.
           »Είμαι βέβαιος ότι το έχετε δει και αυτό. Επιλέξατε όμως  να το παραβλέψετε.»

          «Στη ζωή, έχουμε την τάση να παραβλέπουμε και να θεωρούμε ως δεδομένα πολλά υπέροχα πράγματα που έχουμε ή συμβαίνουν γύρω μας. Εστιάζουμε την προσοχή και την ενέργειά μας σε μικρές, σαν την κουκκίδα,  αποτυχίες και απογοητεύσεις. Τα «προβλήματα» που έχουμε είναι  συνήθως σαν την μαύρη κουκίδα πάνω στο χαρτί. Θα διαπιστώσουμε ότι είναι μικρά και ασήμαντα, αν μπορέσουμε να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας και να κοιτάξουμε τη συνολική εικόνα. « 

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Η Νιότη



Η Nιότη βάδιζε μπροστά κι εγώ την ακολουθούσα και σε μια στιγμή φτάσαμε σ' ένα χωράφι μακρινό. Εκεί σταμάτησε και κοίταξε ψηλά τα σύννεφα που αργοσάλευαν στην κόψη του ορίζοντα, σαν ένα κοπάδι από άσπρα προβατάκια. Έπειτα κοίταξε τα δέντρα που έτειναν στα ύψη τα γυμνά κλαδιά τους σαν να προσευχόταν θαρρείς στον Kύριο του ουρανού για να ξαναβρούν τα φυλλώματα τους. Κι είπα εγώ, "που βρισκόμαστε Nιότη; "Κι εκείνη μου αποκρίθηκε, "είμαστε στον αγρό της ταραχής. Έχε τον νου σου! "Κι είπα εγώ, "πάμε να φύγουμε. Με τρομάζει τούτη η ερημιά, κι η θέα των σύννεφων και των γυμνών δέντρων σφίγγει την καρδιά μου με λύπη". Κι εκείνη μίλησε και είπε, "έχε υπομονή. Η ταραχή είναι η αρχή της γνώσης". Κοίταξα τότε γύρω μου και είδα μια οπτασία να προχωρά με χάρη προς εμάς και αμέσως ρώτησα, "ποια είναι τούτη η γυναίκα;" Κι η Nιότη απάντησε, "αυτή εδώ που βλέπεις είναι του Δία η κόρη, της Tραγωδίας η Μούσα, η Μελπομένη"."Μακάρια Nιότη!" αναφώνησα τότε,"τι γυρεύει η Tραγωδία από μένα, όσο βρίσκεσαι στο πλάι μου εσύ; "Κι εκείνη μου αποκρίθηκε, "ήρθε να σου δείξει τη γη και τον πόνο της, γιατί όποιος δεν γνώρισε τον πόνο, δεν θα γνωρίσει ποτέ του και χαρά". Κι ένα χέρι άπλωσε τότε εμπρός στα μάτια μου το πνεύμα, κι όταν το τράβηξε, η Nιότη είχε χαθεί, κι εγώ βρισκόμουν μόνος, γυμνός από κάθε γήινο ντύμα. Αναφώνησα, "κόρη του Δία, που χάθηκε η Nιότη;" Εκείνη δεν απάντησε. Με πήρε κάτω από τα φτερά της και μ' ανέβασε σε μια υψηλή βουνοκορφή. Κάτω από τα πόδια μου είδα να απλώνεται η γη κι όλα όσα έκλεινε μέσα της, αραδιασμένα σαν σελίδες από βιβλίο, όπου ήταν γραμμένα τα μυστικά όλου του κόσμου.

Στάθηκα γεμάτος φόβο και αποφάσισα να αποκρυπτογραφήσω τα σύμβολα της Ζωής. Κι είδα πράγματα φοβερά: τους Aγγέλους του Oυρανού να μάχονται με τους Δαίμονες της Δυστυχίας κι ανάμεσα τους να στέκει ο Άνθρωπος, και να τον τραβά άλλοτε η Ελπίδα και άλλοτε η Απόγνωση. Είδα το Μίσος και την Αγάπη να παίζουν με του Ανθρώπου την καρδιά. Η Αγάπη να κρύβει την ενοχή του και να του παίρνει το νου με το κρασί της υποταγής, του επαίνου και της κολακείας. Το Μίσος να τον προσκαλεί, να σφραγίζει τα αυτιά του και να τυφλώνει τα μάτια του εμπρός στην αλήθεια. Κι είδα την πόλη να ζαρώνει σαν ένα παιδί από τις φτωχογειτονιές της και ν' αρπάζεται από το ρούχο του γιου του Αδάμ. Κι είδα από μακριά τα όμορφα χωράφια να κλαίνε για τον πόνο του ανθρώπου. Είδα τους ιερείς να αφρίζουν σαν πονηρές αλεπούδες και τους ψεύτικους μεσσίες να συνομωτούν ενάντια στην ευτυχία του ανθρώπου. Κι είδα τον άνθρωπο να καλεί τηΣοφία για τη σωτηρία του, μα εκείνη δεν άκουγε τις κραυγές του, γιατί κάποτε την είχαν περιγελάσει όταν του μιλούσε στους δρόμους της πόλης. Κι είδα κήρυκες να στρέφουν το βλέμμα τους με λατρεία στους ουρανούς, ενώ οι καρδιές τους ήταν θαμμένες μέσα στους λάκκους της Απληστίας. Είδα τους νομοθέτες να φλυαρούν νωχελικά και να πουλούν τα εμπορεύματά τους στις αγορές της απάτης και της υποκρισίας. Είδα γιατρούς να παίζουν με τις ψυχές των απλοϊκών και των εύπιστων ανθρώπων. Είδα τους αμαθείς να κάθονται μαζί με τους σοφούς, να ανεβάζουν το παρελθόν τους στο θρόνο της δόξας, να καλλωπίζουν το παρόν τους με τα ρούχα της χλιδής και να προετοιμάζουντο κρεβάτι της πολυτέλειας για το μέλλον. Είδα φτωχούς εξαθλιωμένους να σπέρνουν τον σπόρο και δυνατούς να θερίζουν την σοδειά τους και από κοντά το φόβο της τιμωρίας, που ψεύτικα τον ονομάζουν Νόμο, να στέκεται φρουρός. Είδα τους κλέφτες της Άγνοιας να λεηλατούν τους θησαυρούς της Γνώσης, ενώ οι φύλακες του φωτός είχαν χαθεί μέσα στο σκοτάδι της αδράνειας. Και είδα τις δυνάμεις της Γνώσηςνα πολιορκούν την πολιτεία των Κληρονομημένων Προνομίων αλλά ήταν πολύ λίγες αυτές οι δυνάμεις και σύντομα διαλύθηκαν. Και είδα την Λευτεριά να περπατάει μόνη, χτυπώντας πόρτες, αναζητώντας καταφύγιο, αλλά κανένας δεν εισάκουγε την παράκλησή της. Έπειτα είδα την Ασωτία να βηματίζει με μεγαλοπρέπεια και το πλήθος να την ονομάζει Λευτεριά. Είδα την θρησκεία θαμμένη στα βιβλία,και την Αμφιβολία να στέκεται στη θέση της. Κι είδα τον Άνθρωπο να φορά τα ρούχα της Υπομονής αλλά ήταν το ντύμα της Δειλίας και να ονομάζει την παραίτηση Ανεκτικότητα και το φόβο Ευγένεια. Είδα τον εισβολέα να κάθεται και να τρωγοπίνει στο τραπέζι της Γνώσης και να μιλά ανόητα, ενώ οι καλεσμένο ισιωπούσαν. Είδα το χρυσάφι στα χέρια του σπάταλου, μέσο για τα άθλια χέρια του. Και στα χέρια του τσιγκούνη σαν δόλωμα για το μίσος αλλά στα χέρια του σοφού δεν είδα χρυσάφι.

Όταν τα είδα όλα αυτά, φώναξα με πόνο, "Ω κόρη του Δία, είναι αυτή πραγματικά η Γη; είναι αυτός ο Άνθρωπος; "Με φωνή απαλή αλλά γεμάτη λύπη μου αποκρίθηκε, "αυτό που βλέπεις είναι το μονοπάτι της Ψυχής, κι είναι στρωμένο με κοφτερές πέτρες και γεμάτο αγκάθια. Αυτή είναι η σκιά του Ανθρώπου. Αυτή είναι η Νύχτα! Αλλά περίμενε! Σύντομα θα έρθει το Πρωί!"

Έπειτα, ακούμπησε απαλά το χέρι της πάνω στα βλέφαρα των ματιών μου, και όταν το τράβηξε, σαν θαύμα, ξανάδα την Νιότη να περπατάει δίπλα μου, και μπροστά από εμάς, οδηγήτρα στον δρόμο μας, να βαδίζει η Ελπίδα.


Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Η μικρή ελιά

 

Η μικρή ελιά για πρώτη φορά γέμισε καρπό.
Ο γεωργός την αγαπούσε γιατί του θύμιζε την πρώτη του αγάπη, κοντούλα και στρουμπουλή. Της είχε φτιάξει ένα περιδέραιο με ασπρισμένες πέτρες και συχνά καθόταν και κουβέντιαζε μαζί της τα όνειρα και τις αναμνήσεις του. Η ελιά κάθε μέρα και πιο όμορφη.
Ένα πρωί του Νοέμβρη ο γεωργός άπλωσε πανιά κι άρχισε να την ραβδίζει. Πάνε οι ελιές, πάνε τα φύλλα, πάει η ομορφιά.
Η ελιά μέσα στα αναφιλητά της μονολογούσε:
-Μ αγαπούσε και με χάλασε; Πως εννοεί ο άνθρωπος την αγάπη; Έλεγε και ξανάλεγε.
Τότε ακούει μια μαργαρίτα να της λέει:
-Άκουσε να σου πω! Ο άνθρωπος δεν ξέρει την αγάπη. Μην τον παρεξηγείς. Κοίταξε εμένα που μια ζωή με μαδάει για να μάθει…


Πηγή: Το πηγάδι του κρίνου / Λουδοβίκος των Ανωγείων




Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Αληθινή αγάπη






Η πραγματική αγάπη είναι πάντοτε συνυφασμένη με την προσφορά, τη θυσία, την ανιδιοτέλεια. Αγάπη είναι να χαίρεσαι με αυτόν που χαίρεται και να λυπάσαι με αυτόν που πονά. Αυτός που αγαπά ανέχεται τον άλλο με τις ατέλειές του χωρίς να τον περιφρονεί, χωρίς καν να τον κάνει να νιώθει άσχημα για αυτό που είναι. Όταν αγαπάς ενδιαφέρεσαι τι θα γίνει ο άλλος, χωρίς όμως αυτό το ενδιαφέρον να γίνεται καταπίεση και επιβολή. Και αυτό, διότι η πραγματική αγάπη εμπεριέχει τον σεβασμό της ελευθερίας του άλλου, την εκτίμηση προς την προσωπικότητά του.
Παρεξηγημένη αγάπη είναι όταν ο άλλος γίνεται το αντικείμενο με το οποίο ικανοποιώ εγώ τις ανάγκες και τις επιθυμίες μου. Κάτι τέτοιο μάλλον προσκόλληση και αδυναμία πρέπει να ονομάζεται παρά αγάπη. Καταντούμε σε αυτή την παρεξηγημένη κατάσταση είτε όταν είμαστε φίλαυτοι – δηλαδή “εγωιστές” - είτε όταν πάσχουμε από κοινωνική ανασφάλεια. Σε αυτή την δεύτερη περίπτωση, ο φόβος μη τυχόν και μας απορρίψουν οι άλλοι μας κάνει να απαιτούμε συνεχώς επιβεβαίωση (-“Πες μου ότι με αγαπάς ...” “Μα μόλις τώρα σου το είπα !”). Η ανασφάλεια, με τις απαιτήσεις που προτάσσει, μας εμποδίζει από το να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε τον άλλο για αυτό που πραγματικά είναι, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που μας εμποδίζουν οι απαιτήσεις που προτάσσει η φιλαυτία, ο “εγωισμός”. Ποια από τις δύο πιο πάνω μορφές αγάπης έχουμε εμείς μέσα μας; Κριτήριο είναι η στάση μας απέναντι στους δύσκολους ανθρώπους: Αν τους αγαπούμε και αυτούς με την ίδια προθυμία, τότε η αγάπη μας είναι πραγματική. Αν όμως αγαπάμε μόνο όσους ανθρώπους βρίσκουμε ευχάριστους και βολικούς, τότε μάλλον η αγάπη μας εμπίπτει στην δεύτερη κατηγορία.
Η αληθινή αγάπη μέσα στην ψυχή ενός ανθρώπου είναι σαν ένα δέντρο που σιγά – σιγά μεγαλώνει, και σκεπάζει όλο και περισσότερους ανθρώπους κάτω από την δροσερή σκιά του. Από εμάς το μόνο που απαιτείται είναι να φροντίσουμε λίγο για την καλλιέργειά της, καθώς επίσης να την προστατεύσουμε από αυτά που θα μπορούσαν να την ξεριζώσουν από την καρδιά. 




Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Καλημέρα σας!!!




Χαμόγελα βλέπω και γιατί όχι δηλαδή, Σαββατοκύριακο έρχεται. Αν καταφέρουμε τώρα να αδειάσουμε και το μυαλουδάκι μας, να το πείσουμε να ξεκολλήσει επιτέλους από εκείνο το αλογάκι στο καρουζέλ που το γυρνά γύρω απ’ τα ίδια και τα ίδια, μπορεί να γίνει και υπέροχο. Όχι, τέλος το λούνα παρκ, δε θα μας πάει πάλι αυτό όπου θέλει, του βρίσκουμε νέο στέκι………το πάμε βόλτα στο πλανητάριο και το αφήνουμε ελεύθερο να κινείται  ανάμεσα στα αστέρια και να πατά δίχως κανέναν εξοπλισμό επάνω στο φεγγάρι.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

Kάποιος σ’ αγαπάει…




Ο συγγραφέας Λέο Μπουσκάλια διηγιόταν μια φορά πως είχε πάρει μέρος ως κριτής σ” έναν διαγωνισμό. Σκοπός του διαγωνισμού ήταν να βρεθεί το παιδί που νοιαζόταν πιο πολύ για τους γύρω του. Νικητής αναδείχθηκε ένα 4χρονο αγόρι, γείτονας του οποίου ήταν ένα ηλικιωμένος που πρόσφατα είχε χάσει τη γυναίκα του. Όταν είδε τον άνδρα να κλαίει, το αγόρι τον πλησίασε, ανέβηκε στα γόνατά του κι έκατσε εκεί. H μητέρα του το ρώτησε τι είπε στον ηλικιωμένο. Κι εκείνο απάντησε: «Τίποτα, απλά τον βοήθησα να κλάψει»…
H αγάπη μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους. Και αυτούς τους τρόπους διερεύνησε μια ομάδα ψυχολόγων που απηύθυναν σε παιδιά ηλικίας 4 έως 8 ετών το ερώτημα: «Τι σημαίνει αγάπη;».
«Όταν η γιαγιά μου έπαθε αρθρίτιδα», διηγήθηκε ένα 8χρονο κοριτσάκι, «δεν μπορούσε πια να σκύψει και να βάψει τα νύχια της. Έτσι ο παππούς μου τις τα βάφει ακόμα και όταν τα δικά του χέρια υποφέρουν από αρθρίτιδα. Αυτό είναι αγάπη». «Στη διάρκεια του ρεσιτάλ πιάνου, ήμουν στη σκηνή και φοβόμουν. Κοίταξα τους ανθρώπους που με παρακολουθούσαν και είδα τον μπαμπά μου να με χαιρετάει και να χαμογελάει. Δεν φοβόμουν πια», διηγείται μια συνομήλικη της.
«Αγάπη είναι όταν το σκυλάκι που μου κάνει χαρούλες, παρ” ότι το έχω αφήσει μόνο του όλη μέρα» λέει η 5χρονη Άννα. «H αγάπη είναι αυτό που βρίσκεται μαζί σου στο δωμάτιο τα Χριστούγεννα εάν σταματήσεις ν” ανοίγεις δώρα και ακούσεις…», προσθέτει ένας συμμαθητής της. Και ένας τρίτος: «Αγάπη είναι όταν η μαμά δίνει στον μπαμπά το καλύτερο κομμάτι κοτόπουλου».

«Όταν κάποιος σε αγαπάει», παρατηρεί με εκπληκτική ευστοχία ένα 7χρονο αγόρι, «ο τρόπος που λέει το όνομά σου είναι διαφορετικός. Εκείνη τη στιγμή ξέρεις ότι το όνομά σου είναι ασφαλές στο στόμα του…».

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016

Μ΄αγαπώ… Μ΄αγαπάς?


Yπάρχει ένα νόμισμα που δεν χάνει ποτέ την αξία του: το νόμισμα της Αγάπης.

Στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, υπάρχει ένα νόμισμα που δεν χάνει ποτέ την αξία του: το νόμισμα της Αγάπης. Το δέχονται όλα τα πλάσματα, από τον πάτο ως την κορυφή της Δημιουργίας, το έχουν ανάγκη όλοι, ακόμα κι εκείνοι που είναι πολύ σκληροί για να το ζητήσουν.
Φανταστείτε την Αγάπη σαν ένα πρόγραμμα που θα μπορούσατε να εγκαταστήσετε στην καρδιά σας και από κει και πέρα να λειτουργούσατε με άξονα τις εντολές που θα λαμβάνατε από αυτό!



Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Κάνε το Καλό ...




 Όλο και πιο πολλοί χτυπάνε την πόρτα σου για βοήθεια. 
Με διάφορους τρόπους και διάφοροι άνθρωποι. 
Δύσκολοι καιροί. Ο καθένας μας βοηθάει, όπως μπορεί.
.
Ο καθένας μας βοηθάει, όπως μπορεί.
Κι αυτοί που ζητάνε, είναι Πακιστανοί, Αιγύπτιοι, Έλληνες....
Και ζητάνε απ' όλα. Ρούχα, φαγητό, λεφτάκια, δουλειά.
Κι έχουν ένα ύφος, όλο πόνο. 
Κι' ούτε ξέρω αν ο πόνος είναι αληθινός ή ψεύτικος.
Πολλές φορές θέλω να αποφύγω να δώσω, αλλά ντρέπομαι. Τις περισσότερες φορές κάτι δίνω.
Πάντα όμως με πιάνει μια αμφιβολία. 
Μήπως με εκμεταλλεύονται; Μήπως συνεννοούνται μεταξύ τους και έρχονται για "βοήθεια".
Δίνω το κάτι τις μου και ζορίζομαι.
Μισερή βοήθεια μου φαίνεται.
Λειψή.
Ούτε ξέρω τι να κάνω.
Βασανίζομαι, ανάμεσα στο Καλό και το σωστό.
Δίνω και έχω ενοχές.
Ούτε με την καρδιά μου δίνω, ούτε αρνιέμαι να δώσω.

Πήγαμε μια κοντινή εκδρομούλα, σ' ένα μοναστήρι.

Σ' ένα παγκάκι έξω από το μοναστήρι ήταν ένας καλόγερος.
Λιγνός, κάτισχνος δηλαδή, μου φάνηκε μεγάλος στην ηλικία. Ένα ράσο φορούσε, μ' ένα σχοινί στη μέση.
Κάπου ήταν προσηλωμένος, σαν προσεύχονταν.
Πήγα κοντά του, γύρισε και με κοίταξε, μ' ένα βλέμμα διαπεραστικό, φωτιές έβγαζαν τα μάτια του. 
Είδα ότι δεν ήταν πολύ μεγάλος. Κοιταχτήκαμε. Το πρόσωπο του έλαμπε στο Φως. Ίσως να ήταν ο ήλιος που χτύπαγε πάνω του.
-- Κάθισε, μου είπε. 
Σαν να γνωριζόμασταν από χρόνια, άρχισα να του μιλάω, του είπα το ζόρι μου, αυτό με τις "βοήθειες", αυτό που είπα παραπάνω.
-- Εσύ να δίνεις, μου είπε, άμα μπορείς, να δίνεις.
Μη σε νοιάζει. Δεν πειράζει, αν σε εκμεταλλεύεται.
Τ' ακούς; ΔΕΝ ΠΕΙΡΆΖΕΙ.
....
Έφυγα και πήγα να βρω τους άλλους. Είχα χαρά. 
Μεγάλη ΧΑΡΑ. Σαν να ελευθερώθηκα. 
Όχι «σαν», ΕΛΕΥΘΕΡΏΘΗΚΑ. Άμα μπορώ, δίνω. Τόσο απλό.
Πριν μπω στο μοναστήρι, γύρισα να τον δω.
Δεν ήταν κανείς στο παγκάκι.

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Καλοκαιρινή ατονία: Υπάρχουν τρόποι να ενισχύσεις την ενέργειά σου





Η ζέστη άρχισε και οι περισσότεροι από εμάς νιώθουμε αδικαιολόγητη κούραση, υπνηλία, ατονία και πιθανόν δυσκολία στη συγκέντρωση. Τα συμπτώματα αυτά όμως δεν είναι καθόλου τυχαία και οφείλονται – αν δεν συντρέχει πρόβλημα υγείας – στην εποχιακή ρύθμιση του σώματος.
Κούραση γένους θηλυκού
Το φαινόμενο, το οποίο γίνεται πιο έντονο όσο προχωράμε μέσα στο καλοκαίρι, δείχνει να προτιμά περισσότερο τις γυναίκες, ειδικότερα όσες παρουσιάζουν ορθοστατική υπόταση και χαμηλή αρτηριακή πίεση, αλλά και όσους/ες παίρνουν διουρητικά, ηρεμιστικά ή αγχολυτικά φάρμακα.
Γιατί συμβαίνει;
Οι ειδικοί αποδίδουν ένα μέρος των συμπτωμάτων στην προσπάθεια που καταβάλλει το σώμα, με την αλλαγή της θερμοκρασίας και το συνεχές μεγάλωμα της ημέρας:
• Να προσαρμόσει την εσωτερική θερμοκρασία του σε σχέση με την εξωτερική κάνοντας τον μεταβολισμό πιο αργό.
• Να ρυθμίσει τον 24ωρο κύκλο δραστηριότητας και ανάπαυλας βάσει του καλοκαιρινού ημερήσιου κύκλου εκκρίνοντας τις κατάλληλες ορμόνες (μελατονίνη, κορτιζόλη, σεροτονίνη κλπ.) στη σωστή ποσότητα.
• Γενικά, να ανταποκριθεί στις αλλαγές των καιρικών συνθηκών και ρυθμών. Αν όμως ο οργανισμός δεν είναι εφοδιασμένος με τις απαραίτητες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία όπως σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο, ψευδάργυρο, χαλκό και σελήνιο δυσκολεύεται περισσότερο.
Επαναφόρτιση τώρα!
Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν τρόποι να φορτίζεις ικανοποιητικά τις μπαταρίες σου αποφεύγοντας κάποιες συνήθειες και προσθέτοντας ορισμένες άλλες, που δίνουν σωματικό και ψυχικό σθένος.
5 απλές κινήσεις:
• Να ρίχνεις τακτικά δροσερό νερό στο πρόσωπό σου ή να κάνεις χλιαρά ντους με αφρόλουτρο μέντας, γιατί έχει αποδειχτεί ότι η επαφή με το νερό αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας, ενώ η μέντα αναζωογονεί.
• Να παίρνεις βαθιές, χορταστικές ανάσες, γιατί η καλή οξυγόνωση γεμίζει το σώμα με ενέργεια.
• Να περπατάς όσο πιο συχνά μπορείς (όχι τις ημέρες που η ζέστη είναι αφόρητη), γιατί το περπάτημα τονώνει τον οργανισμό και δημιουργεί αίσθημα ευεξίας.
• Να ακούς, όποτε έχεις χρόνο, ευχάριστη μουσική, που μπορεί να σε αποσπάσει αποτελεσματικά από την αίσθηση της κόπωσης. Σύμφωνα με μελέτες, δρομείς που χρησιμοποιούν την αγαπημένη τους μουσική στην προπόνηση έχουν μεγαλύτερη αντοχή.
• Μπορείς να ενεργοποιηθείς φέρνοντας σε πέρας μικρούς στόχους, όπως η τακτοποίηση ενός συρταριού ή μιας ντουλάπας.
Η ζωντάνια έρχεται και από το στομάχι
Φυσικά και υπάρχουν διατροφικές κατευθύνσεις για τέτοιες περιπτώσεις:
• Να τρως ένα μικρό σε ποσότητα αλλά απολαυστικό πρωινό, έστω και αν δεν ξυπνάς πεινασμένος/η. Αν το κάνεις αυτό, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα αισθάνεσαι καλύτερα σωματικά και πνευματικά κατά τη διάρκεια της ημέρας.
• Να μην παραλείπεις να ενυδατώνεσαι ικανοποιητικά, γιατί και η παραμικρή αφυδάτωση, χωρίς απαραίτητα να γίνεται αντιληπτή, αναγκάζει την καρδιά να δουλεύει πιο σκληρά για να μεταφέρει το αίμα στους ιστούς και τα όργανα, με αποτέλεσμα να κοπώνεται. Τα άφθονα υγρά επίσης βοηθούν τη ροή των θρεπτικών συστατικών στο σώμα. Μία λύση είναι ο εμπλουτισμός της διατροφής με ζουμερά φρούτα, λαχανικά και γιαούρτι. (Επαρκής ενυδάτωση σημαίνει ότι αποβάλλεις διαυγή έως ελαφρώς κίτρινα ούρα κάθε 2-4 ώρες).
• Να τσιμπολογάς κάτι ελαφρύ (και υγιεινό) κάθε περίπου 4 ώρες, για να κρατάς το σάκχαρο και τα επίπεδα ενέργειας σταθερά όλη την ημέρα. Σε μικρή ποσότητα όμως, διότι τα μεγάλα γεύματα απαιτούν περισσότερη ενέργεια για τη χώνευση, κατάσταση που οδηγεί σε λήθαργο.
• Να αποφεύγεις τα ζυμαρικά ή το κινέζικο φαγητό για μεσημεριανό, μιας και φέρνουν υπνηλία, όταν αρχίζει η χώνευση.
• Να επιλέγεις τρόφιμα που περιέχουν φυτικές ίνες, γιατί κάνουν τους υδατάνθρακες να απελευθερώνονται αργά και σταθερά στο αίμα προσφέροντας ενέργεια διαρκείας.
• Καλή ιδέα είναι να εμπλουτίζεις τα γεύματά σου με τροφές που περιέχουν ω-3 λιπαρά, επειδή βοηθούν τον εγκέφαλο να παραμένει σε νοητική εγρήγορση και το σώμα να εκμεταλλεύεται καλύτερα την ενέργεια που δίνουν οι υδατάνθρακες.
Για ανύψωση του ηθικού
Ψυχή και σώμα, ως γνωστόν, είναι αλληλένδετα. Γι’ αυτό καλό θα είναι:
• Να φροντίζεις καλύτερα την εμφάνισή σου. Είναι αποδεδειγμένο ότι όταν αισθανόμαστε όμορφοι/ες ή/και δεχόμαστε φιλοφρονήσεις, νιώθουμε ψυχικό σφρίγος.
• Να μην εμμένεις σε εμπάθειες και άσχημα συναισθήματα, γιατί ωθούν ασυναίσθητα σε κοντές, ρηχές ανάσες μειώνοντας την ικανοποιητική παροχή οξυγόνου στο σώμα και τον εγκέφαλο. Η μνησικακία επίσης κάνει το σώμα να λειτουργεί σαν να βρίσκεται κάτω από χρόνιο στρες, δηλαδή δημιουργεί εξάντληση.
• Να μην κρατάς τις αρνητικές και απαισιόδοξες σκέψεις μέσα σου.Καλύτερα είναι να τις συζητάς, για να μην ριζώσουν και υπονομεύσουν την ψυχική σου ενέργεια.
• Να κάνεις μια καλή πράξη: Μελέτες έχουν δείξει ότι δρώντας με διάθεση προσφοράς τονώνεις την ενέργειά σου και βελτιώνεις τη διάθεσή σου.
Συμβουλές για χορταστικό ύπνο
Όπως είναι λογικό, εκτός από το νηστικό, και το άυπνο… αρκούδι δεν χορεύει. Άρα, για να ξυπνήσεις φρέσκος/ια το πρωί, φρόντισε:
• Να μην θυσιάζεις έναν υγιεινό, βραδινό ύπνο στον βωμό της τηλεθέασης ή άλλης δραστηριότητας, γιατί το αποτέλεσμα θα είναι η πρωινή υπνηλία. Αν ξενυχτάς με οθόνες πάσης φύσεως ανοικτές, το έντονο φως που εκπέμπεται από αυτές δεν εγγυάται έναν καλό ύπνο στη συνέχεια. Το φως καταστέλλει την παραγωγή της ορμόνης μελατονίνης, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να νομίζει ότι είναι ημέρα ανυπομονώντας να περάσει σε δράση.
• Το βράδυ να γυρνάς το ξυπνητήρι από την άλλη μεριά, ώστε αν ξυπνάς ενδιάμεσα να μην μπορείς να βλέπεις πόσος χρόνος απομένει μέχρι να χτυπήσει, γιατί αυτό κρατάει τον εγκέφαλο σε κατάσταση συναγερμού.
• Να αποφεύγεις καφέ, τσάι και αλκοόλ τουλάχιστον τρεις ώρες πριν ξαπλώσεις, γιατί ενδέχεται να χαλάσουν την ποιότητα του ύπνου σου και να ξυπνάς κουρασμένος/η το πρωί.
• Να θυμάσαι ότι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αεροβική άσκηση εξασφαλίζει βαθύ, μη διακεκομμένο ύπνο, αντίθετα με την έντονη γυμναστική, που δημιουργεί διέγερση.
• Αν δεν σε παίρνει αμέσως ο ύπνος, κάνε για λίγο κάτι που σε χαλαρώνει (διάβασμα βιβλίου, διαλογισμό, ακρόαση μουσικής) και ξαναδοκίμασε.


Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

Καλημέρα δυνατέ μου άνθρωπε!!!



Σε σένα απευθύνομαι, τι κοιτάς δεξιά κι αριστερά; Βρε είσαι σου λέω κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που φαίνεται ή που πιστεύεις εσύ για σένα. Όλη η δύναμη, η τόλμη, η αντοχή κυκλοφορούν στο αίμα σου. Ναι, ναι, στο δικό σου!! Πώς νομίζεις πως έφτασες μέχρι εδώ, τυχαία; Έχεις καταφέρει ήδη πολλά, αλλά μπορείς κι ακόμα περισσότερα. Είσαι πολύ δυνατός σου λέω, μη φοβάσαι τίποτα, προχώρα!!!!! Έτσι μπράβο!! Σε εσένα ακριβώς μιλάω που μόλις έσφιξες τα δόντια, έσφιξες τη γροθιά σου, πήρες βαθιά ανάσα και άνοιξες τα ρουθούνια σου,  σε σένα που μόλις τώρα μου χαμογέλασες με νόημα…

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

Και η Ευτυχία την ακολούθησε ...




Ταξίδευαν τρεις γυναίκες και, ξαφνικά, βλέπουν μες στο δρόμο ένα μεγάλο λάκκο και ανακαλύπτουν πως μέσα βρίσκεται παγιδευμένη η Ευτυχία.

- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις όμορφη.
Αμέσως, μεταμορφώθηκε σε μια καλλονή κι ευτυχισμένη έφυγε.
Η δεύτερη γυναίκα ζήτησε:
- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις πλούσια.
Αμέσως, εμφανίσθηκε μπροστά της ένα σακούλι γεμάτο χρυσαφικά και διαμάντια, η γυναίκα το αρπάζει κι ευτυχισμένη φεύγει.
Μόνο η τρίτη γυναίκα δεν έλεγε τίποτα και τότε η Ευτυχία της είπε μεσ’ από τον λάκκο:
- Πες μου κι εσύ τι θέλεις να σου δώσω;
 Και τότε η γυναίκα έσκυψε, άπλωσε το χέρι της και είπε:
-”Δώσε μου το χέρι σου” κι έβγαλε την Ευτυχία από το λάκκο.
Μετά συνέχισε το δρόμο της….. Η Ευτυχία χαμογέλασε και την ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ….!!!




Ταξίδευαν τρεις γυναίκες και, ξαφνικά, βλέπουν μες στο δρόμο ένα μεγάλο λάκκο και ανακαλύπτουν πως μέσα βρίσκεται παγιδευμένη η Ευτυχία.

Τότε η πρώτη γυναίκα λέει:
- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις όμορφη.
Αμέσως, μεταμορφώθηκε σε μια καλλονή κι ευτυχισμένη έφυγε.
Η δεύτερη γυναίκα ζήτησε:
- Ευτυχία, θέλω να με κάνεις πλούσια.
Αμέσως, εμφανίσθηκε μπροστά της ένα σακούλι γεμάτο χρυσαφικά και διαμάντια, η γυναίκα το αρπάζει κι ευτυχισμένη φεύγει.
Μόνο η τρίτη γυναίκα δεν έλεγε τίποτα και τότε η Ευτυχία της είπε μεσ’ από τον λάκκο:
- Πες μου κι εσύ τι θέλεις να σου δώσω;
 Και τότε η γυναίκα έσκυψε, άπλωσε το χέρι της και είπε:
-”Δώσε μου το χέρι σου” κι έβγαλε την Ευτυχία από το λάκκο.
Μετά συνέχισε το δρόμο της….. Η Ευτυχία χαμογέλασε και την ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ….!!!


Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016

Ιρλανδική ευχή






«Είθε να είστε πάντα ευλογημένοι
με τοίχους για τον άνεμο,
με μια στέγη για τη βροχή,
με μια ζεστή κούπα τσάι δίπλα στη φωτιά,
με γέλιο για ν' αναπτερώνεστε,
με αυτούς που αγαπάτε κοντά σας,
και με όλα όσα η καρδιά σας μπορεί να επιθυμήσει».
~ ~ ~  ~ ~ ~


"May you always be blessed with walls for the wind;
a roof for the rain;
a warm cup of tea by the fire;
laughter to cheer you;
those you love near you;
and all that your heart might desire."

~ ~ ~ Irish blessing ~ ~ ~


Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016

Ιαπωνική ιστορία: Ο μοναχός και ο Σαμουράι




Μια φορά κι έναν καιρό ένα πολεμιστής Σαμουράι ταξίδεψε μέχρι τη μακρινή κατοικία ενός σοφού γέροντα μοναχού. Φτάνοντας εκεί τίναξε την πόρτα και βροντοφώναξε: 
- Καλόγερε πες μου, ποια η διαφορά ανάμεσα στον παράδεισο και στην κόλαση;Ο σοφός μοναχός έμεινε ήρεμος για μια στιγμή, καθισμένος πάνω στο χαλάκι του στο πάτωμα. Μετά γύρισε, τον κοίταξε και του είπε:
- Λες τον εαυτό σου πολεμιστή σαμουράι; Για δες τον εαυτό σου πιο καλά. Δεν είσαι παρά ένα ανθρώπινο ρετάλι…
- Τι είπες; βροντοφώναξε ο άλλος, απλώνοντας να πιάσει το σπαθί του…
- Βλέπω ότι θέλεις να πιάσεις το ξίφος σου. Όμως αμφιβάλω αν μπορείς με δαύτο να κόψεις το κεφάλι μια μύγας, είπε ο μοναχός.
Ο σαμουράι έχει θυμώσει τόσο πολύ που δεν μπορούσε να συγκρατηθεί. Έσυρε το ξίφος του από τη θήκη και το ύψωσε για να κόψει το κεφάλι του γέροντα μοναχού. Εκείνη τη στιγμή ο καλόγερος κοίταξε μέσα στα φλογισμένα μάτια του και είπε:
- Γιε μου, αυτή είναι η πύλη της κόλασης…

Ο σαμουράι κατάλαβε ότι ο καλόγερος έβαλε σε κίνδυνο τη ζωή του για να του μάθει αυτό το μάθημα. Κατέβασε το ξίφος και το έβαλε σιγά-σιγά στη θήκη του, υποκλίθηκε στο μοναχό και τον ευχαρίστησε για το μάθημα που του έδωσε.
- Φίλε μου, λέει ο μοναχός, Αυτή είναι η πύλη του παραδείσου…

______________
Κρατάμε τα κλειδιά και από τις δύο πύλες στα χέρια μας. Στο ένα χέρι τα κλειδιά της πύλης του παράδεισου και στο άλλο μας χέρι τα κλειδιά της πύλης της κόλασης.
Η πύλη του παράδεισου αντιπροσωπεύει την εσωτερική γαλήνη, την ηρεμία την αυτοσυγκέντρωση και την κατανόηση του εαυτού μας και των άλλων ανθρώπων.
Η πύλη της κόλασης ξεκινάει από τη στιγμή που τα συναισθήματα του φόβου ή της αδικίας μας θυμώνουν, μας πλημμυρίζουν, μας κατακλύζουν. Τότε που χάνουμε το εύρος των επιλογών μας. Τότε που όλες οι πιθανές λύσεις οδηγούν μόνο σε μια, εκείνη του θυμού και της επίθεσης.





Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

ΘΑ ΗΘΕΛΑ…





θα ήθελα, μαζί με τα τόσα φώτα που στολίζουν  τα σπίτια και τις πόλεις μας να φωτίσουν τις καρδιές μας και το μυαλό μας για να μην ξεχνάμε ότι στη ζωή:

Το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι: Ο Φόβος
Η ωραιότερη μέρα: Το σήμερα
Το μεγαλύτερο λάθος: Η ηττοπάθεια
...Το μεγαλύτερο ελάττωμα: Ο εγωισμός
Η καλύτερη αναψυχή: Η εργασία
Η χειρότερη αποτυχία: Η φθορά
Ο καλύτερος δάσκαλος: Τα παιδιά μας
Το πιο ευτελή αίσθημα: Ο φθόνος
Το ωραιότερο δώρο: Η συγχώρεση
Η καλύτερη αναγνώριση: Ο Θεός
Το πιο θαυμάσιο πράγμα στον κόσμο: Η ΑΓΑΠΗ..... 

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Η τέχνη της Συμβίωσης Ο αετός και το γεράκι (ινδιάνικος μύθος)





" Ένας πανάρχαιος μύθος των ινδιάνων Σιου, λέει πως ήρθαν κάποτε στη σκηνή του γέρου μάγου της φυλής, πιασμένοι χέρι χέρι, ο Άγριος Ταύρος, ο πιο γενναίος και τιμημένος νέος πολεμιστής, και το Ψηλό Σύννεφο, η κόρη του αρχηγού, μια από τις ωραιότερες γυναίκες της φυλής.
"Αγαπιόμαστε" αρχίζει ο νέος.
"Και θα παντρευτούμε" λέει εκείνη.
"Και αγαπιόμαστε τόσο που φοβόμαστε..."
"Θα θέλαμε κάποιο μαγικό, ένα χαϊμαλί, ένα φυλαχτό..."
"Κάτι που θα μας εγγυάται ότι θα είμαστε για πάντα μαζί."
"Που θα μας εξασφαλίσει ότι θα είμαστε ο ένας στο πλευρό του άλλου, ώσπου να συναντήσουμε τον Μανιτού, την ημέρα του θανάτου".
"Σε παρακαλούμε" ικετεύουν, "πες μας τί μπορούμε να κάνουμε..."
Ο μάγος τους κοιτάζει και συγκινείται που τους βλέπει τόσο νέους, τόσο ερωτευμένους, να λαχταρούν τόσο μια του λέξη.
"Υπάρχει κάτι ..." λέει τελικά ο σοφός μάγος μετά από αρκετή ώρα. "Αλλά δεν ξέρω...είναι ένα έργο πολύ δύσκολο και απαιτεί θυσίες."
"Δεν μας πειράζει" λένε και οι δύο.
"Ό,τι και να' ναι" επιβεβαιώνει ο Άγριος Ταύρος.
"Ωραία" λέει ο μάγος. "Ψηλό Σύννεφο, βλέπεις το βουνό που είναι βόρεια από το χωριό μας ; Πρέπει να το ανέβεις μόνη σου, χωρίς τίποτα άλλο εκτός από ένα δίχτυ και τα χέρια σου, και να κηνυγήσεις το πιο όμορφο και δυνατό γεράκι του βουνού. Αν το πιάσεις, πρέπει να το φέρεις εδώ ζωντανό την τρίτη μέρα μετά την πανσέληνο. Κατάλαβες;"
Η νεαρή κοπέλα συγκατανεύει σιωπηλά.
"Κι εσύ Άγριε Ταύρε" συνεχίζει ο μάγος, "πρέπει να ανέβεις το βουνό του κεραυνού, κι όταν φτάσεις στην κορυφή, τον πιο άγριο απ' όλους τους αετούς, και με τα χέρια σου μόνο κι ένα δίχτυ να τον πιάσεις χωρίς να τον τραυματίσεις και να τον φέρεις μπροστά μου, ζωντανό, την ίδια μέρα που θα έρθει και το Ψηλό Σύννεφο....Πηγαίνετε τώρα."
Οι δυο νέοι κοίτάζονται με τρυφερότητα, κι ύστερα από ένα φευγαλέο χαμόγελο φεύγουν για να εκπληρώσουν την αποστολή που τους ανατέθηκε. Εκείνη πάει προς το βορρά, εκείνος προς το νότο...
Την καθορισμένη ημέρα, μπροστά στη σκηνή του μάγου, περιμένουν οι δυο νέοι, ο καθένας με μια πάνινη τσάντα, που περιέχει το πουλί που του ζητήθηκε.
Ο μάγος τους λέει να βγάλουν τα πουλιά από τις τσάντες με μεγάλη προσοχή. Οι νέοι κάνουν αυτό που τους λέει, και παρουσιάζουν στο γέρο για να τα εγκρίνει τα πουλιά που έπιασαν Είναι πανέμορφα, χωρίς αμφιβολία, τα καλύτερα του είδους τους.
"Πετούσαν ψηλά;" ρωτάει ο μάγος.
"Ναι, βέβαια. Κι εμείς, όπως μας ζητήσατε....Και τώρα;" ρωτάει ο νέος. "Θα τα σκοτώσουμε και θα πιούμε την τιμή από το αίμα τους;"
"Όχι" λέει ο γέρος.
"Να τα μαγειρέψουμε και να φάμε τη γενναιότητα από το κρέας τους;" προτείνει η νεαρή.
"Όχι" ξαναλέει ο γέρος. "Κάντε ότι σας λέω. Πάρτε τα πουλιά και δέστε τα μεταξύ τους από τα πόδια μ' αυτές τις δερμάτινες λωρίδες...Αφού τα δέσετε, αφήστε τα να φύγουν, να πετάξουν ελεύθερα."
Ο πολεμιστής και η νεαρή κοπέλα κάνουν ό,τι ακριβώς τους έχει πει ο μάγος, και στο τέλος ελευθερώνουν τα πουλιά.
Ο αετός και το γεράκι προσπαθούν να πετάξουν, αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να στριφογυρίζουν και να ξαναπέφτουν κάτω. Σε λίγα λεπτά, εκνευρισμένα που δεν καταφέρνουν να πετάξουν, τα πουλιά επιτίθενται με τσιμπήματα το ένα εναντίον του άλλου, μέχρι που πληγώνονται.
"Αυτό είναι το μαγικό. Μην ξεχάσετε ποτέ αυτό που είδατε σήμερα. Τώρα, είστε κι εσείς ένας αετός κι ένα γεράκι. Αν δεθείτε ο ένας με τον άλλον, ακόμα κι αν το κάνετε από αγάπη, όχι μόνο θα σέρνεστε στη ζωή σας, αλλά επιπλέον, αργά ή γρήγορα, θα αρχίσετε να πληγώνετε ο ένας τον άλλον. Αν θέλετε η αγάπη σας να κρατήσει για πάντα, να πετάτε μαζί, αλλά ποτέ δεμένοι."